สายไฟฟ้ามีส่วนประกอบหลัก 2 ส่วน คือ ตัวนำ และ ฉนวน

ตัวนำ  ทำ จากโลหะที่มีความนำไฟฟ้าสูง อาจอยู่ในรูปของ ตัวนำเดี่ยว (Solid) หรือ ตัวนำตีเกลียว (Strand) ซึ่งประกอบด้วยตัวนำเล็กๆพันเข้าด้วย กันเป็นเกลียว ซึ่งมีข้อดี คือ การนำกระแสต่อพื้นที่สูงขึ้น เนื่องจากผลของ skin effect ลดลง และเดินสายได้ง่ายเพราะมีความอ่อนตัวกว่า โลหะที่นิยมใช้ ได้แก่ ทองแดง และ อลูมิเนียม โดยโลหะทั้งสองชนิดมีข้อดีข้อด้อยแตกต่างกันไปตามลักษณะการใช้งาน

- ทองแดง เป็นโลหะที่มีค่านำไฟฟ้าสูงมาก แข็งแรง เหนียว ทนการกัดกร่อน แต่กลับมีข้อเสีย คือ น้ำหนักมากและราคาสูง จึงไม่เหมาะสำหรับงานระบบแรงดันสูงแต่เหมาะกับงานทั่วไป

- อลูมิเนียม มี ค่านำไฟฟ้ารองจากทองแดง มีน้ำหนักเบาและราคาถูกกว่า แต่สามารถทำปฎิกิริยากับออกไซด์ในอากาศได้ จึงต้องหุ้มด้วยฟิลม์ทำให้เชื่อมต่อได้ยากกว่า เหมาะกับงานนอกอาคาร และระบบสายส่งแรงดันสูง

ฉนวน ทำหน้าที่ห่อหุ้มตัวนำ ป้องกันการสัมผัสกันเองของตัวนำพื้นดินตลอดจนสารเคมีต่างๆ และยังช่วยถ่ายเทความร้อนออกจากตัวนำ ช่วยเพิ่มคุณสมบัติการทนความร้อนของสายไฟ มักเลือกใช้ชนิดของฉนวนตามลักษณะงาน ตามปัจจั